New bahadur shah zafar poetry in urdu language Quotes, Status, Photo, Video

Deeksha Pilania

+ Follow

Related StoriesReport Abuse Copy Text

लगता नहीं है दिल मेरा उजड़े दयार में किसकी बनी है आलमे- नापायदार में बुलबुल को बाग़मा से न सैयाद से गिला किस्मत में कैद लिखी थी, फसले बहार में इन हसरतों से कह दो कहीं और जा बसे इतनी जगह कहां है दिले- दागदार में ईक शाखे- गुल पे बैठ के बुलबुल है शादमा कांटे बिछा दिए हैं दिले -लालहजार में उम्रे-दराज मांग के लाए थे चार दिन दो आरजू में कट गए तो इंतजार में दिन जिंदगी के खत्म हुए शाम हो गई फैला के पांव सोएंगे कुंजे-मजार में कितना है बदनसीब जफर दफन के लिए दो गज जमीन भी ना मिली कुएं-यार में -बहादुर शाह ज़फ़र ©Deeksha Pilania #collection from bahadur shah jafar writings #life #historical urdu poetry

लगता नहीं है दिल मेरा उजड़े दयार में किसकी बनी है आलमे- नापायदार में बुलबुल को बाग़मा से न सैयाद से गिला किस्मत में कैद लिखी थी, फसले बहार में इन हसरतों से कह दो कहीं और जा बसे इतनी जगह कहां है दिले- दागदार में ईक शाखे- गुल पे बैठ के बुलबुल है शादमा कांटे बिछा दिए हैं दिले -लालहजार में उम्रे-दराज मांग के लाए थे चार दिन दो आरजू में कट गए तो इंतजार में दिन जिंदगी के खत्म हुए शाम हो गई फैला के पांव सोएंगे कुंजे-मजार में कितना है बदनसीब जफर दफन के लिए दो गज जमीन भी ना मिली कुएं-यार में -बहादुर शाह ज़फ़र ©Deeksha Pilania #collection from bahadur shah jafar writings #life #historical urdu poetry

ᴋʜᴀɴ ꜱᴀʜᴀʙ

+ Follow

Related StoriesReport Abuse Copy Text

ہم وفا کرتے رہے اور وہ جفا کرتے رہے ہم نمازِ عشق ہر صورت ادا کرتے رہے ۔ اور وہ ہمارے حال پر کبھی تو ہونگے مہرباں بس اسی دھوکھے میں ہم خود کو تباہ کرتے رہے ۔ ©ᴋʜᴀɴ ꜱᴀʜᴀʙ #خودکوتباہ کرتےرہے urdu poetry sad urdu poetry deep poetry in urdu

ہم وفا کرتے رہے اور وہ جفا کرتے رہے ہم نمازِ عشق ہر صورت ادا کرتے رہے ۔ اور وہ ہمارے حال پر کبھی تو ہونگے مہرباں بس اسی دھوکھے میں ہم خود کو تباہ کرتے رہے ۔ ©ᴋʜᴀɴ ꜱᴀʜᴀʙ #خودکوتباہ کرتےرہے urdu poetry sad urdu poetry deep poetry in urdu

Pravina Chavan

+ Follow

Related StoriesReport Abuse Copy Text

**पावसाच्या सरीत** तपलेल्या धरेवर निळ्या नभातून, धारा झरती एकाएकी. फुलांची वलये लहरताना, मनांत मंद वारे पिऊन ठेकी. धुक्यातुनी येतो तो वास कर्दळीचा, शांततेत निनादतो नदीचा सूर. त्या पाण्यात तुझ्या पावलांचे स्पर्श, काळजात गूजले जसे गीतच अर्धसुर. घननिळ्या माळावर नाचतं हे जांभळं मळं, झाडाच्या पानातुन टिपे टिपे पडेती पाणी. जमिनीतुन पाझरणारा एकटा डोळा, नवख्या सृष्टीचा उठे नवा गाणी. असाच हा पाऊस मनावर कोसळतो, प्रत्येक थेंबात आठवणींचा झरा. आणि साऱ्या साऱ्या जगाशी जुळून, मी विसरतो आपला पावसाचा बहरा. माझ्या आतला झरा उसळतो पुन्हा, नभाच्या त्या लयीवर बिंदु. पावसाच्या सरीत नवा मी, पुन्हा कुठेतरी शोधतो स्वतःला, थोडा थेंबु, थोडा झिंदु. ©Pravina Chavan #peotry /poetry in marathi language

**पावसाच्या सरीत** तपलेल्या धरेवर निळ्या नभातून, धारा झरती एकाएकी. फुलांची वलये लहरताना, मनांत मंद वारे पिऊन ठेकी. धुक्यातुनी येतो तो वास कर्दळीचा, शांततेत निनादतो नदीचा सूर. त्या पाण्यात तुझ्या पावलांचे स्पर्श, काळजात गूजले जसे गीतच अर्धसुर. घननिळ्या माळावर नाचतं हे जांभळं मळं, झाडाच्या पानातुन टिपे टिपे पडेती पाणी. जमिनीतुन पाझरणारा एकटा डोळा, नवख्या सृष्टीचा उठे नवा गाणी. असाच हा पाऊस मनावर कोसळतो, प्रत्येक थेंबात आठवणींचा झरा. आणि साऱ्या साऱ्या जगाशी जुळून, मी विसरतो आपला पावसाचा बहरा. माझ्या आतला झरा उसळतो पुन्हा, नभाच्या त्या लयीवर बिंदु. पावसाच्या सरीत नवा मी, पुन्हा कुठेतरी शोधतो स्वतःला, थोडा थेंबु, थोडा झिंदु. ©Pravina Chavan #peotry /poetry in marathi language

Rafiq Narma

+ Follow

Related StoriesReport Abuse Copy Text

White ہزاروں سال نرگس اپنی بے نوری پہ روتی ہے بڑی مشکل سے ہوتا ہے چمن میںدیدہ ور پیدا ©Rafiq Narma #GoodNight poetry urdu poetry urdu poetry deep poetry in urdu

White ہزاروں سال نرگس اپنی بے نوری پہ روتی ہے بڑی مشکل سے ہوتا ہے چمن میںدیدہ ور پیدا ©Rafiq Narma #GoodNight poetry urdu poetry urdu poetry deep poetry in urdu

Sanjoy Khuman

+ Follow

Related StoriesReport Abuse Copy Text

White "A Life story of Bahadur Shah Zafar" Bahadur Shah Zafar was the last Mughal Emperor of India, born on October 24, 1775. He was the son of Akbar Shah II and succeeded his father as the ruler of the Mughal Empire in 1837. His reign, however, was largely symbolic with minimal real power, as the British East India Company had effectively taken control of most of India by then. Zafar's rule is most notable for his role in the Indian Rebellion of 1857, also known as the Sepoy Mutiny. During the uprising, he was declared the figurehead leader of the revolt against British rule. The rebellion was a significant, though ultimately unsuccessful, attempt to resist British dominance. Zafar's involvement in the uprising led to the British recapturing Delhi and reasserting control over the region. Following the suppression of the rebellion, Bahadur Shah Zafar was captured, tried, and convicted of treason by the British authorities. On October 7, 1858, he was deposed, and the Mughal Empire was officially abolished. Zafar was exiled to Rangoon (present-day Yangon) in Burma (present-day Myanmar), where he lived in relative obscurity and poverty until his death on November 7, 1862. Despite his fall from power, Zafar is remembered for his poetry and literary contributions. He wrote in Urdu and Persian, and his works reflect the rich cultural heritage of the Mughal court. His legacy remains a poignant reminder of the end of the Mughal Empire and the broader context of colonialism in India. ©Sanjoy Khuman #A life story of Bahadur Shah Zafar

White "A Life story of Bahadur Shah Zafar" Bahadur Shah Zafar was the last Mughal Emperor of India, born on October 24, 1775. He was the son of Akbar Shah II and succeeded his father as the ruler of the Mughal Empire in 1837. His reign, however, was largely symbolic with minimal real power, as the British East India Company had effectively taken control of most of India by then. Zafar's rule is most notable for his role in the Indian Rebellion of 1857, also known as the Sepoy Mutiny. During the uprising, he was declared the figurehead leader of the revolt against British rule. The rebellion was a significant, though ultimately unsuccessful, attempt to resist British dominance. Zafar's involvement in the uprising led to the British recapturing Delhi and reasserting control over the region. Following the suppression of the rebellion, Bahadur Shah Zafar was captured, tried, and convicted of treason by the British authorities. On October 7, 1858, he was deposed, and the Mughal Empire was officially abolished. Zafar was exiled to Rangoon (present-day Yangon) in Burma (present-day Myanmar), where he lived in relative obscurity and poverty until his death on November 7, 1862. Despite his fall from power, Zafar is remembered for his poetry and literary contributions. He wrote in Urdu and Persian, and his works reflect the rich cultural heritage of the Mughal court. His legacy remains a poignant reminder of the end of the Mughal Empire and the broader context of colonialism in India. ©Sanjoy Khuman #A life story of Bahadur Shah Zafar