जग जाग होताना.... पहाट होती व्हायची अजून निघाल चांदण परतीला लाटांचा खेळ हळुवार मोडून निघाल सोडून भरतीला धुक्याचा पाऊस काहीसा भरून लागला फुल पानांवर गळतीला किलबिलाट जागऊ लागला जग जाग होताना..... होती कळी अजूनही गाढ निजलेली नव्या कोंबाची कांती उमललेली पंघरूणाची घडी होती कुणी दुमडलेली डोळ्यावर स्वप्नाची झालर चडलेली डोंगराची कडा उजळलेला त्यात चांदणी उधळली स्वप्न जगाऊ लागल पहाट होताना ©Roshan Desai जग जाग होताना #moonlight

जग जाग होताना #moonlight

जग जाग होताना....

पहाट होती व्हायची अजून
निघाल चांदण परतीला
लाटांचा खेळ हळुवार मोडून
निघाल सोडून भरतीला
धुक्याचा पाऊस काहीसा भरून
लागला फुल पानांवर गळतीला
किलबिलाट जागऊ लागला
जग जाग होताना.....

होती कळी अजूनही गाढ निजलेली
नव्या कोंबाची कांती उमललेली
पंघरूणाची घडी होती कुणी दुमडलेली
डोळ्यावर स्वप्नाची झालर चडलेली
डोंगराची कडा उजळलेला
त्यात चांदणी उधळली
स्वप्न जगाऊ लागल
पहाट होताना

©Roshan Desai जग जाग होताना

#moonlight

sagar alhat

आवडत मला

RJ कैलास नाईक

भावतं मला

भावतं मला

MANGESH BARSAGADE

पाहून मला गोड हसलीस तू, त्याच क्षणी मनात बसलीस तू, शिशिर, वसंत, श्रवण हे तर फिजूल ऋतूंचे बिन मौसमक माझ्यावरती बरसलीस तू. केस सावरत चोर नजरेनं बघण्याची अदा तुझी, तेव्हाच मनात बसलीस तू... कवि. मंगेश बारसागडे पाहून मला

पाहून मला

Shru-Bhore

सांग मला. . .

अल्पेश सोलकर

मला काय वाटतं .. तू मला आपलंसं मानूनच घे... संसाराच्या गाडा ओढायचा आहे.. घरी मात्र सांगून ये... नव्या कुटुंबाची काळजी..घेणं.. मनमोकळा स्वभाव, वागणूक. चवदार स्वयंपाक ... इतकं मात्र शिकून ये...! मला काय वाटतं....तू मला आपलंसं मानूनच घे....!

मला काय वाटतं....तू मला आपलंसं मानूनच घे....!

Mrunali Parkar

निसर्गाच्या सौंदर्याची झलक तू.. माझ्या मनाला माझी पटलेली ओळख तू.. तुझ्या रंगासारखेच नाजूक अंतरंग माझे.. माझ्या जगण्याला भेटलेली ओढ तू.. फुलपाखरू... मला खूप भावते.. त्याच्यात मला माझे विश्व् दिसते

फुलपाखरू... मला खूप भावते.. त्याच्यात मला माझे विश्व् दिसते

निसर्गाच्या सौंदर्याची झलक तू.. माझ्या मनाला माझी पटलेली ओळख तू.. तुझ्या रंगासारखेच नाजूक अंतरंग माझे.. माझ्या जगण्याला भेटलेली ओढ तू.. फुलपाखरू... मला खूप भावते.. त्याच्यात मला माझे विश्व् दिसते

Sadashiv Shelke

मला गाव सुटणा

कवी - अमोल आलझेंडे

छळतात मला वेदना छळतात लोक सारी छळतात कोणी बोलून कोणी छळत अबोल्यानं. कोणी जखमेवर मलम लावत कोणी मीठ चोळतात आपुलकीचा आव आणून शब्द बाण मारतात. दुःख सांगण्याने हलकं होतं मनातली गोष्ट काढून घेतात जीव माझा जाळून शेकोटीला बसतात. कोण आपलं कोण परखं. सारखेच झालीत सारी एकला जीव एकांती हेच सूत्र भारी. ©कवी - अमोल आलझेंडे छळतात मला सारीच..

छळतात मला सारीच..

छळतात मला वेदना छळतात लोक सारी छळतात कोणी बोलून कोणी छळत अबोल्यानं. कोणी जखमेवर मलम लावत कोणी मीठ चोळतात आपुलकीचा आव आणून शब्द बाण मारतात. दुःख सांगण्याने हलकं होतं मनातली गोष्ट काढून घेतात जीव माझा जाळून शेकोटीला बसतात. कोण आपलं कोण परखं. सारखेच झालीत सारी एकला जीव एकांती हेच सूत्र भारी.

©कवी - अमोल आलझेंडे छळतात मला सारीच..

Archana Jadhav

मला पुस्तक हवंय

Home

Explore

Events

Notification

Profile